Kuchnia turecka ma bardzo długą tradycję i historię. W kuchni tej mieszają się wpływy turkijskie, perskie, kurdyjskie, arabskie, kaukaskie, ormiańskie oraz krajów śródziemnomorskich. Przez długi czas kuchnię turecką znano tylko z słynnego Döner Kebab. Warto jednak wiedzieć, że tureckie jedzenie nie ogranicza się wyłącznie do kebabów, ale charakteryzuje się dużą różnorodnością. Poniżej przygotowaliśmy zestawienie 20 tureckich potraw, które powinieneś spróbować podczas podróży do Turcji.
Ciebie to nic nie kosztuje, a ja pozyskam środki na następne artykuły. Z góry Ci dziękuję!
Spis treści
Köfte to jedna z tureckich potraw, którą koniecznie trzeba spróbować
Köfte to małe klopsiki mięsne z przyprawami i ziołami, które zazwyczaj griluje się lub gotuje w sosie. Podobnie jak kebab, köfte jest rodzajem potrawy z różnorodnymi przyprawami i sposobami podawania. Każdy turecki region ma swój własny sposób przyrządzania. Pod względem formy i wielkości köfte jest nieco mniejsze niż tradycyjne klopsiki. Mielone mięso miesza się z drobno pokrojoną cebulą, jajkiem, bułką tartą, solą, pieprzem i kminkiem, formuje się a następnie smaży na głębokim oleju. Köfte podaje się z grillowanymi pomidorami, papryką, sałatką lub ewentualnie z frytkami. Do najbardziej popularnych, rodzajów köfte można zaliczyć m.in.:
- Inegöl Köfte przygotowuje się bez dodatku przypraw. Miesza się cebulę z mięsem mielonym, a następnie formuje się w kwadrat.
- Izmir Köfte przyrządza się wraz z ziemniakami i pomidorami w piekarniku.
- Sulu Köfte to większy klopsik, który gotuje się z ziemniakami i marchewką w wywarze. Następnie dodaje się cytrynę i żółtko.
- Çiğ Köfte jest to tzw. „surowe köfte”, które przyrządza się z mielonej, niskotłuszczowej wołowiny. Spożywa się je zawinięte w liść sałaty i skropione sokiem z cytryny.
- Çiğ Köfte wersja bez mięsa. Danie to może być również przygotowane z drobnym bulgurem zamiast mięsa mielonego. W ostatnich latach wersja bezmięsna stała się bardzo popularna, ponieważ zgodnie z prawem Çiğ Köfte może być przygotowane i oferowane do spożycia tylko w wybranych restauracjach.
Çay
Turecką herbatę – Çay przygotowywuje się w dwóch ustawionych na sobie garnkach- czajnikach, zwanych Çaydanlık. W dolnym naczyniu gotuje się wodę, a następnie zalewa liście herbaty w górnym naczyniu. Po zaparzeniu herbaty, mocny napar z górnego garnka wlewa się do szklanek w kształcie tulipana. Szklanki te są zwężane w środku, aby herbata na dłużej pozostała gorąca.
Kebab – jedna z najbardziej znanych tureckich potraw
Kebab oznacza dosłownie „grillowane lub pieczone mięso”. W tureckiej kuchni istnieje wiele różnych rodzajów kebabu. W restauracjach kebab zazwyczaj podawaje się z ryżem, bulgurem, a także z grillowanymi pomidorami i papryką. Poniżej kilka rodzajów kebabu:
- Döner Kebab jest prawdopodobnie najbardziej znaną wersją tego dania. Marynowane plastry mięsa układa się warstwami na rożnie obrotowym i się je grilluje. Stopniowo zewnętrzne, zrumienione warstwy są cienko odcinane. Döner Kebab podaje się zarówno w chlebie jako kanapka, jak i jako danie na talerzu.
- Iskender Kebab to kebab podawany w płaskim chlebie, z jogurtem, grillowaną papryką oraz pomidorami. Bardzo często oblewa się go roztopionym masłem. Iskender Kebab powstał w Bursie, dlatego czasem nazywany jest również Bursa Kebab.
- Beyti Kebab to grillowane mięso mielone zawinięte w bardzo cienki, miękki chleb. Ten rodzaj kebaba podaje się z sosem pomidorowym i jogurtem.
- Adana Kebab to pikantne mięso mielone grillowane na długim rożnie.
Karnıyarık – klasyk wśród tureckich potraw
Karnıyarık to klasyczne, tureckie danie, które jest bardzo popularne wśród Turków. Jego nazwę tłumaczy się dosłownie jako „rozdarty brzuch”. Wydrążone bakłażany wypełnia się mieszanką mielonego mięsa, pomidorów, pietruszki, cebuli, czosnku oraz przyprawia się solą i pieprzem. Następnie oblewa się je sosem pomidorowym i piecze w piekarniku. Danie to jada się na ciepło i podaje z ryżem.
Imam Bayıldı – jedna z tureckich potraw w wersji wegetariańskiej
Imam Bayıldı jest wegetariańską formą Karnıyarık, którą przygotowuje się z dodatkiem oliwy z oliwek. Danie to doprawia się solą, tymiankiem, pieprzem, gałką muszkatołową i odrobiną cynamonu. Legenda głosi, że Imam zemdlał, gdy po raz pierwszy spróbował tego dania. Imam Bayıldı może być spożywany na ciepło z ryżem lub na zimno jako przystawka.
Dolma
Dolma to nadziewane liście winogron, które wypełnione są ryżem i/lub mięsem mielonym. Danie to doprawia się oliwą z oliwek, cebulą, orzeszkami piniowymi, cynamonem, kolendrą, cytryną i małymi, suszonymi rodzynkami. Dolmę z ryżem spożywa się na zimno, natomiast wypełnioną mięsem mielonym na ciepło. Do ciepłej dolmy podaje się także jogurt.
İşkembe Çorbası
İşkembe Çorbası to nic innego jak zupa z flaków. Co ciekawe, jest ona jednym z narodowych dań w Turcji. Często jest spożywana po wypiciu dużej ilości Rakı jako „lekarstwo na kaca”. Po kilku godzinach marynowania w solance, flaki są myte i gotowane w wodzie z cytryną przez kilka godzin. Po tym czasie flaki kroi się w cienkie paski i gotuje w wywarze do miękkości. Doprawia się je mieszanką dużej ilości zmiażdżonego czosnku, octu, masła i papryki.
Hünkar Beğendi – jedna z tureckich potraw, którą warto skosztować
Hünkar Beğendi przygotowuje się z wędzonych, grillowanych bakłażanów, które się przeciera, a następnie miesza z mlekiem, masłem, startym serem i mąką. Na koniec do tej mieszanki dodaje się duszoną jagnięcinę pokrojoną w kostkę. Całość doprawia się czosnkiem, pieprzem, solą, a także gałką muszkatołową.Tak przygotowane danie podaje się na ciepło. Hünkar Beğendi dosłownie oznacza „sułtan się tym delektował”. Co ciekawe, żona Napoleona III – księżniczka Eugenia, zakochała się w tym daniu podczas wizyty w Stambule i od tego czasu stało się ono jej ulubionym daniem.
Börek
Börek to nadziewanie cienkie ciasto – najczęściej jufka. Wypełnia się je mięsem mielonym, serem, czy też szpinakiem. Börek piecze się w piekarniku lub smaży na oleju na patelni, wierzch pokrywa się żółtkiem jajka lub posypuje nasionami sezamu/czarnuszki.Istnieje wiele różnych odmian böreka. Börek jest bardzo popularny w tureckiej kuchni i często jest podawany do popołudniowej herbaty. Oto kilka z nich :
- Su Böreği jest przygotowywany z gotowanych płatów ciasta, które są nadziewane serem lub mięsem mielonym i pieczone w piekarniku.
- Sigara Böreği ma podłużny kształt. Wypełniony jest serem lub mięsem mielonym, a następnie smażony na patelni w głębokim oleju.
- Pançanga Böreği jest wypełniony serem i Pastırma (suszoną wołowiną), a następnie jest smażone w głębokim oleju.
- Kol Böreği przygotowuje się z ciasta wypełnionego serem lub mielonym mięsem, które piecze się następnie w piekarniku.
Meze
W Turcji meze to przystawki, których jest ponad 300 różnych rodzajów. Zazwyczaj małe talerzyki z przystawkami podaje się na środku stołu i każdy sam sobie nakłada co chce.Typowe składniki używane do przygotowania meze to ciecierzyca, tahini, kolendra, jogurt, bakłażan, pomidory, fasola, papryka, kumin, cukinia, oliwki, a także oliwa z oliwek. Często kelnerzy w restauracjach przynoszą ogromną tacę pełną małych talerzyków z meze, z których można wybierać do woli. Humus, haydari, sałatka z jajek i kurczaka z orzechami włoskimi to tylko niektóre z tradycyjnych meze w Turcji. Meze odgrywa ważną rolę w kuchni tureckiej.
Gözleme
Gözleme to cienki chleb z pikantnym nadzieniem. Ciasto rozwałkowuje się bardzo cienko, następnie jedną połowę pokrywa się nadzieniem i zamyka się go. Gözleme piecze się na dużej, płycie zwanej saç. Przed podaniem gözleme pokrywa się roztopionym masłem. Bardzo popularnymi nadzieniami są ser, szpinak, ziemniaki i mięso mielone. W restauracjach często można zobaczyć, jak kobiety ubrane w tradycyjne stroje ludowe przygotowują gözleme.
Lahmacun
Lahmacun często nazywa się turecką pizzą. Na cienkie, dobrze rozwałkowane oraz okrągłe ciasto nakłada się pikantną mieszankę mięsa mielonego, cebuli i pomidorów. Następnie piecze się wszystko w kamiennym piecu. Po upieczeniu Lahmacun skrapia się sokiem z cytryny i posypuje drobno posiekaną sałatą, pomidorami oraz cebulą.
Pide
Pide to płaski, owalny chleb pieczony w kamiennym piecu. Jego nadzienie i kształt przypominają oko. Oto kilka różnych rodzajów pide:
- Kaşarlı Pid przygotowuje się go z roztopionym serem.
- Kıymalı Pide z mięsa mielonego.
- Yumurtalı Pide z jajkiem sadzonym.
- Kuşbaşılı Pide z przyprawionymi kawałkami mięsa, które są pokrojonymi w bardzo małe kostki
Balık Ekmek
Nazwa Balık Ekmek oznacza dosłownie „chleb rybny”. Jest to danie z białego chleba i smażonego lub grillowanego fileta rybnego (zwykle jest to makrela), które podawane jest z sałatą, pomidorami i cebulą. Zazwyczaj przyprawia się je solą i cytryną. Balık Ekmek jest bardzo popularne w Eminönü w Stambule, gdzie danie to przygotowywane jest na łodziach zadokowanych przy molo i bezpośrednio stamtąd jest ono sprzedawane.
Kokoreç
Kokoreç to turecki specjał, który przygotowany jest z małych, pokrojonych, grillowanych jelit jagnięcych. Jelita te zwija się w spiralę na dużych szpadkach, które obracają się poziomo na specjalnym grillu. Doprawia się je solą, pieprzem, tymiankiem, kminkiem i ostrą papryką w proszku. Przed podaniem kocoreç kroi się na małe kawałki i jest mieszany z cebulą oraz pomidorami. Kokoreç serwuje się w chlebie lub na talerzu. Częstym dodatkiem są ostre papryczki marynowane w occie. W Stambule można spotkać wielu sprzedawców, którzy przyrządzają kokoreç na węglu drzewnym na małym wózku z grillem na kółkach, bezpośrednio do klientów stojących w kolejce.
Simit
Simit to ciasto drożdżowe z posypką sezamową. Bardzo często można je kupić na ulicy u sprzedawców, którzy sprzedają je z przenośnych wózków. Simit doskonale smakuje z ajranem – napojem z jogurtu i soli, który przypomina w smaku maślankę. Przysmak ten sprzedawany jest także w piekarniach, ale te od ulicznych sprzedawców są znacznie bardziej chrupiące. Simit można jeść o każdej porze dnia, także pomiędzy posiłkami. W porze śniadaniowej simit podaje się z oliwkami i serem.
Baklava – królowa słodkich tureckich potraw
Baklava to słodki przysmak z ciasta francuskiego z dodatkiem miodu lub syropu, który wypełnia się orzechami włoskimi i pistacjami. Wiele warstw cienkiego jak papier ciasta układa się jedno na drugim, a pomiędzy każdą warstwą rozprowadza się cienką warstwę nadzienia. Po upieczeniu w piekarniku baklavę polewa się syropem z wody cukrowej lub miodem.
Aşure
Aşure to bardzo popularny turecki deser. Robi się go z białej fasoli, ciecierzycy, pszenicy, ryżu, rodzynek i posiekanych orzechów włoskich. Wszystkie składniki gotuje się osobno, a następnie miesza się z cukrem. Aşure dekoruje się nasionami granatu. Legenda głosi, że po wielkim potopie Noe przygotował ten deser z ostatnich swoich zapasów i zjadł go wraz z rozbitkami z arki jako uroczysty posiłek.
Rakı
Rakı uznawane jest za narodową wódkę, która zawiera od 40% do 50% alkoholu. Wytwarza się go z dojrzałych winogron i anyżu. Najbardziej znane marki to Yeni Rakı, Tekirdağ Rakı, Izmir, Efe, Altınbaş, Burgaz oraz Beylerbeyi Rakı. Rakı podaje się w specjalnych szklankach, które są smukłe, wysokie oraz cienkie. Zazwyczaj do szklanek wlewa się rakı na wysokość około dwóch do trzech palców, a następnie dolewa się taką samą ilość wody. Rakı rozcieńczenie wodą przybiera mleczno-biały kolor. Dodatkowo po każdym łyku rakı bierze się łyk wody. Podczas picia rakı na stole znajdują się liczne gorące i zimne mezes. W Turcji nie jest powszechne picie rakı bez towarzystwa, uważa się to za oznakę samotności. Turcy jedzą i piją rakı godzinami w towarzystwie wielu osób, często przy akompaniamencie tureckiej muzyki ludowej.
Maraş – Dondurma
Kolejnym niezwykle słodkim tureckim przysmakiem są lody Maraş-Dondurma. Tradycyjnie ubrani uliczni sprzedawcy sprzedają lody ze swoich mobilnych wózków. W przeciwieństwie do lodów znanych w Europie Zachodniej, Maraş-Dondurma ma bardzo kleistą konsystencję, co zawdzięcza głównie dodatkowi salepu, który pochodzi z bulw niektórych gatunków orchidei męskich. Kolejną zaletą dodania salepu do lodów jest fakt, że wolniej się one topią. Sprzedawcy ciągle mieszają lody, co pozwala im zachować elastyczną konsystencję. Wręczając lody klientom i dzieciom, sprzedawcy często je rozciągają, pokazując jak elastyczne są ich lody i jak daleko można je rozciągnąć.
Autor: Magdalena Łydka